Jounc-pounchu
Juncus acutus
Juncaceae
Autre noum : Jounc-de-tèsto.
Noms en français : Jonc aigu, Jonc à tépales pointus.
Descripcioun :Lou jounc-pounchu es un gros jounc que trachis en mato dins li relarg proche de mar. Pòu pamens un pau rintra dins li terro. Si tijo e fueio soun redouno de 2 à 4 mm de diamètre e proun duro. Li flour de l'inflourejado fan uno tèsto mens ramificado e pu sarrado que soun cousin, pu rare, lou jounc-de-coustiero. Coumpara emé lou jounc-pounchu que ié sèmblo proun e peréu emé lou jounc-marin.
Usanço :Lou rizoumo dóu jounc-pounchu es acampa e manja crus en Sardègno e cue, bouli, en Sicilo.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 150 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 50 m
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Mar
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Mediterranenco-Atlantico
Ref. sc. : Juncus acutus L., 1753
Genèsto(-di-ramo-rajanto)
Genista radiata
Fabaceae Leguminosae
Nom en français : Genêt à rameaux rayonnants.
Descripcioun :Aquesto genèsto es un aubret apara proun rare au nostre. S'atrovo à Luro (04) e à Cèuse (05). Trachis sus li pendis d'aquésti mountagno dessus 1400 m, ounte fai de mato de bouissoun. Se recounèis à si ramo argentado que parton d'un soulet poun.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Aubret
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Genista
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 10 à 15 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1400 à 1800 m
Aparado :
Vo
Mai à juliet
Liò : Champino
Estànci : Mountagnard
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Genista radiata (L.) Scop., 1772